सोलापूरमधील ज्येष्ठ न्यूरो फिजिशियन डॉ. शिरीष वळसंगकर यांच्या आत्महत्येमागे कौटुंबिक कलह, अधिकार संघर्ष आणि संस्थात्मक अस्थिरतेचे धागेदोरे दिसून येत आहेत. 

सोलापूर – शहरातील ज्येष्ठ न्यूरो फिजिशिअन डॉ. शिरीष वळसंगकर यांच्या आत्महत्येला आता १५ दिवस उलटून गेले, पण या घटनेच्या मागील पार्श्वभूमी उलगडण्याऐवजी त्यात नवे वळणं निर्माण होत आहेत. ही केवळ वैयक्तिक हताशा नव्हे, तर एका प्रतिष्ठित वैद्यकीय कुटुंबातील अंतर्गत विसंवाद, अधिकार संघर्ष आणि नातेसंबंधातील बिघाड यांची गुंतागुंतीची मालिका असल्याचे आता स्पष्ट होऊ लागले आहे.

सत्ता, सत्तेच्या छायेत वाढलेला संघर्ष? डॉ. वळसंगकर यांनी आत्महत्या करताना लिहिलेली सुसाइड नोट आणि त्यानंतरच्या घटनांनी हे प्रकरण केवळ वैयक्तिक स्तरावरचे नाही, तर संस्थात्मक अस्थिरतेचेही लक्षण असल्याचे भासते. त्यांची सून डॉ. शोनाली वळसंगकर आणि प्रशासकीय अधिकारी मनीषा मुसळे-माने यांच्यातील अनामिक संघर्ष, त्यात डॉ. वळसंगकर यांची असमाधानाची भावना, वळसंगकर हॉस्पिटलमध्ये वाढलेली गटबाजी – या सगळ्यांचे धागेदोरे आता एका गंभीर प्रश्नांकडे निर्देश करत आहेत: “सत्तेच्या छायेत सत्य दडपले जात आहे का?”

मूकतेतली गुन्हेगारी – आणि गायब होणारे चेहरे प्रकरणाचा तपास करत असतानाच आता डॉ. वळसंगकर यांची सून डॉ. शोनाली आणि तिचे वडील डॉ. दिलीप जोशी हे अचानक शहरातून नाहीसे झाल्याची चर्चा रंगू लागली आहे. वृत्तानुसार ते अमेरिकेत गेले असल्याचे सांगण्यात आले, मात्र अधिकृत माहिती उपलब्ध नाही. पोलिसांनी यापूर्वी त्यांची चौकशी केली होती का? चौकशी पूर्ण झाली होती का? या सर्व प्रश्नांची उत्तरं अद्यापही अनुत्तरित आहेत.

कौटुंबिक कलह की वैद्यकीय व्यवस्थेतील अधिकार संघर्ष? या घटनेची केवळ कौटुंबिक बाजू पाहणे अपुरे ठरू शकते. वळसंगकर रुग्णालय हे केवळ एक खासगी हॉस्पिटल नसून सोलापूरच्या वैद्यकीय क्षेत्रातील एक मोठा आधारस्तंभ आहे. या संस्थेत सून, प्रशासकीय अधिकारी, आणि संस्थापक यांच्या भूमिकांमध्ये वाढलेला द्वंद्व – यावर सखोल चौकशी होण्याची गरज आहे. यंत्रणेतील मक्तेदारी, सत्ताकेंद्राचे स्थानांतर आणि त्यातून उद्भवलेले ताण – याचा अभ्यास केल्याशिवाय ही आत्महत्या पूर्णपणे समजणे अशक्य ठरेल.

डॉ. वळसंगकर यांची पत्नी – नवे नेतृत्व, नवे प्रश्न आता डॉ. उमा वळसंगकर यांनी रुग्णालयाच्या सूत्रांची जबाबदारी स्वीकारली आहे. त्यांनी रुग्णालयाच्या कामकाजात काय बदल घडवून आणले? संस्थेतील तणाव कमी झाला का? आणि सर्वात महत्त्वाचे म्हणजे – संस्थेतील ‘आतल्या’ लोकांना या घटनेबाबत काय वाटते? यावर प्रकाश टाकणे आवश्यक आहे